Interview met Iris, gids in Napels
“Het gevoel van onveiligheid maakte langzaam plaats voor ruimte en energie”
Van Amsterdam naar Napels. Wat begon met een zomerliefde werd een nieuw leven in één van de meest bruisende steden van Italië. In dit interview vertelt wereldstadgids Iris, hoe ze verliefd werd op Napels, waarom ze inzet op No Maffia Toerisme en waarom je Maradona móét leren kennen als je de stad echt wilt begrijpen.
En hoe werd Napels uiteindelijk jouw thuis?
“Na een paar zomers op bezoek, wilde Peppe terug naar Napels. In 2005 zijn we verhuisd. We kozen voor Pozzuoli, een stadje naast Napels, net iets rustiger en prachtig gelegen aan zee. Voor mij was het een sprong in het diepe: ik sprak nauwelijks Italiaans en had nooit een emigratiedroom. Bovendien kampte de stad met een afvalcrisis, criminaliteit en een algeheel gevoel van onveiligheid. Het waren moeilijke beginjaren.”
Wanneer was je eerste kennismaking met Napels?
“In de zomer van 2003. Ik had in Amsterdam een leuke man ontmoet, Giuseppe – of Peppe – en hij vroeg me of ik meeging naar zijn geboortestad. Ik kende hem pas net, maar ik zei ja. Onze eerste stop was Bologna, bij zijn zus, en daarna belandden we in Scampia, de wijk in Napels waar zijn moeder woonde. Dat was het begin van een heel nieuw hoofdstuk in mijn leven.”
Wat bracht de ommekeer?
“Rond 2012 begon er in de stad iets te veranderen. De inwoners waren het zat en eisten verandering. En die kwam er. Het gevoel van onveiligheid maakte langzaam plaats voor ruimte en energie. Ik mocht voor Mo’Media de toenmalige gids 100% Napels schrijven, nu Time to Momo Napels. Daardoor leerde ik de stad door en door kennen: haar geschiedenis, verhalen en verborgen plekken. Dat was het moment dat ik écht verliefd werd op Napels.”
Wat doe je nu als gids?
“Eerst werkte ik in het basisonderwijs, maar inmiddels schrijf ik voor Time to Momo, run ik mijn website Local in Napels, en neem ik bezoekers mee op ontdekkingstocht. Samen met Peppe hebben we er onze missie van gemaakt om Napels uit te leggen: voorbij de chaos en vooroordelen, naar de ziel van de stad. We zetten ons in voor ethisch toerisme, zoals onze No Maffia Tour in Scampia, waarbij we de verhalen van echte lokale helden delen en de wijk financieel en emotioneel ondersteunen.” maar ook de verse visgerechten, de gefrituurde hapjes en de lokale wijnen zoals de Lacryma Christi wijn van de hellingen van de Vesuvius.
Is er een moment dat je extra trots maakte?
“Zeker. Voor het tv-programma Het Perfecte Plaatje op Reis mochten de deelnemers drie helden uit Scampia fotograferen. In eerste instantie wilden zij niet meewerken, maar toen duidelijk werd dat het programma hun ware verhaal respectvol wilde brengen, heb ik ze kunnen overtuigen. De uitzending raakte me diep – ik heb huilend gekeken. Het was zo bijzonder om hun kracht en transformatie met heel Nederland gedeeld te zien.”
Wat betekent het voor jou om Wereldstadgids te zijn?
“Het is een geweldig netwerk. We delen dezelfde visie: weg van massatoerisme, op zoek naar echte verhalen en authentieke ervaringen. Ik heb veel steun en inspiratie aan de andere gidsen, en ben trots om deel uit te maken van dit collectief.”
En hoe belangrijk is voetbal in jouw werk?
“Onmisbaar! In Napels is voetbal geen spelletje, maar identiteit. Diego Maradona is hier nog steeds een vaderfiguur, een heilige bijna. Toen ik Peppe leerde kennen, sloop Maradona langzaam mijn leven in, en inmiddels ben ik zelf fan. Tijdens wandelingen door Napels komt hij altijd aan bod. Als je de stad wilt begrijpen, moet je ook Maradona leren kennen.”
Wat typeert Napels voor jou in één zin?
“Napels is een chaos van emoties – cultuur, gastronomie en voetbal – die je nog heel lang bijblijft.”